การรำถ้วยจีนจะใช้ผู้แสดงที่เป็นเด็กหญิง อายุตั้งแต่ 4 ปีขึ้นไป แบ่งเป็นกลุ่ม ๆ ละ 3 คน แต่งกายด้วยชุดจีนสวยงามพร้อมปักช่อดอกไม้ติดผมโดยจะเกล้าเป็นมวย 2 ข้าง เด็กคนแรกจะถือไม้ไผ่ หรือในปัจจุบันอุปกรณ์ที่ได้นำมาทำเป็นไม้แทนไม้ไผ่ คือท่อ PVC ขนาด 4 หุล มีความยาวประมาณ 60 – 80 เซนติเมตร เจาะคว้านรูตามแนวนอนท่อขนาดประมาณ 1.5 นิ้ว ถึง 2 นิ้ว ข้างละ 3 รู ความห่างระหว่างรูไม่เกิน 2 นิ้ว สอดด้วยฉิ่งเล็กๆ รูละ 2 อันประกบกัน และจะต้องเว้นที่ไว้ให้เด็กจับตรงกลางท่อ มีพื้นที่ไม่เกิน 30 ซม. การร่ายรำจะเขย่าให้ไม้กระทบฝ่ามือและไหล่ทั้ง 2 ข้าง ย่างก้าวไปตามจังหวะเสียงเพลง โดยบทเพลงที่ใช้ประกอบการร่ายรำคือเพลง “อู๊ลิ๊วกง และยิวโห่” ซึ่งในอดีตจะบรรเลงโดยเหล่าบรรพชนที่ได้รวมตัวกันฝึกซ้อม อาทิเช่น เดจิวเซ้งหย่วน เดอ่วงล๊กบ๊วด เดห่านเด๊กเซง จวบจนกระทั่งปี พ.ศ. 2525 คณะกรรมการในขณะนั้นได้เล็งเห็นถึงความสำคัญและควรที่จะมีผู้สืบทอดมรดกอีกชิ้นหนึ่งเพื่อไม่ให้สูญหายไป จึงได้ว่าจ้าง“เดเซียม” ซึ่งเป็นผู้บรรเลงดนตรีให้กับงิ้วคณะยี่หน่ำมาเป็นผู้ฝึกสอน โดยได้รวมตัวลูกหลานชาวไหหนำมาฝึกสอน โดยใช้ศาลเจ้าพ่อเทพารักษ์-เจ้าแม่ทับทิม เป็นสถานที่ฝึกซ้อม และได้ออกแสดงครั้งแรกในงานแห่เจ้าพ่อ-เจ้าแม่ ในเทศกาลตรุษจีน เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2526 จนถึงปัจจุบัน
จับต้องไม่ได้ : InTangible.
ศิลปะการแสดง : PA : Performing Arts นาฏศิลป์และการละคร
.
เลขที่ : ต. ปากน้ำโพ อ. เมืองนครสวรรค์ จ. นครสวรรค์ 60000
อาจารย์วิรัช กาฬภักดี : มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา :