Cultural Mapping Thailand [PMU] ระบบสารสนเทศด้านวัฒนธรรมและ แผนที่วัฒนธรรม ประเทศไทย

ข้อมูลวัฒนธรรม : FL-95140-00002 [ ได้รับทุนจากโครงการ ]

ประวัติความเป็นมาของว่าวเบอร์อามัส

-

ประวัติความเป็นมาของว่าวเบอร์อามัสดั้งเดิมเป็นว่าวของเจ้าเมืองรามัน มีมาตั้งแต่เมืองรามันเดิม ภายหลังจากฤดูเก็บเกี่ยวข้าวแล้วจะมีการขึ้นว่าวเบอร์อามัส ซึ่งเป็นว่าวของเจ้าเมือง เป็นว่าวที่ใช้ในการทำนายพยากรณ์อากาศว่า ทำนายฝนและฤดูกาล เพราะเจ้าเมืองในสมัยก่อน ตั้งแต่อาศัยที่เมืองรามันและย้ายไปอยู่โกตาบารูจะต้องทํานา ว่าวเบอร์อามัสเปรียบเสมือนเป็นว่าวทํานายฝน ความเป็นมาของว่าวเบอร์อามัสตามตํานานเล่าขานมาจาก “เมาะโย่ง” ซึ่งการทํานายจะมีความเชื่อมโยงเกี่ยวกับวรรณกรรม เทวบุตร (แดวามูดอ) ซึ่งเป็น เทวบุตรของเมาะโย่ง ว่าวเบอร์อามัสที่เขาสรรหากันในเรื่องของเมาะโย่งนั้น เขาได้ไปเจอแต่กระดูกสันหลังของว่าว ซึ่งมีรูปแบบคล้ายกระดูกสันหลัง มีลักษณะสามเหลี่ยม โดยมีการขับร้องเพลงว่าวเบอร์อามัสว่า ซายัตซาแน หมายถึง การเติมปีก และมีสัญลักษณ์เป็นช้างศึกในตัวว่าวอยู่ด้วย