ผ้าซิ่นตางอย หรือ ซิ่นงอย เป็นผ้าซิ่นพื้นบ้านที่ชาวไทลื้อศรีดอนชัยนุ่งในชีวิตประจำวัน มีรูปแบบโครงสร้างตามมาตรฐานผ้าซิ่นไทลื้อที่มี หัวซิ่น ตัวซิ่น และตีนซิ่น เย็บต่อเข้าด้วยกัน และเย็บ 2 ตะเข็บข้างตามความยาวของผ้า ชาวไทลื้อศรีดอนชัยเรียกส่วนที่เป็นตัวซิ่นว่า “ตาซิ่น” ซึ่งมีองค์ประกอบหลักคือส่วนบนที่เรียกว่า “ท้องซิ่น” เป็นลายริ้วขวางที่มีขนาดเท่ากัน และส่วนต่อจากท้องซิ่นที่มีลักษณะเป็นกลุ่มริ้วลายขวางที่มีการจัดขนาดกว้างแคบไม่สม่ำเสมอกัน โดยใช้การคละสีเป็นหมู่ จึงเรียกว่านี้ว่า “ตาหมู่” โดยตรงกลางของริ้วลายขวางตาหมู่นี้ มักจะทอเป็นแถบสีพื้นที่มีขนาดกว้างมากกว่าแถบริ้วลายขวางอื่นๆ หรือประมาณ 3 เซนติเมตร และใช้สีที่ต่างจากแถบสีของริ้วลายขวางอื่นๆ เรียกแถบสีพื้นนี้ว่า “งอย” หรือ “ตางอย” เป็นที่มาของชื่อผ้าซิ่นตางอย
จับต้องได้ : Tangible.
งานช่างฝีมือดั้งเดิม : TC : Traditional Craftsmanship ผ้าและผลิตภัณฑ์จากผ้า
.
เลขที่ : หมู่ที่ 7 ต. ศรีดอนชัย อ. เชียงของ จ. เชียงราย 57140
นายสุริยา วงศ์ชัย
สถาบันศิลปวัฒนธรรมและอารยธรรมลุ่มน้ำโขง มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง โทรศัพท์: 0-5391-7067 อีเมล:mekong-museum@mfu.ac.th
มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง : มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง : 2567 Open call