PMU ทุนทางวัฒนธรรม
บ้านขนมจีน บ้านขนมจีน หมู่ที่3 ตำบลโคกพระ อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม เป็นหมู่บ้านที่ตั้งขึ้นมาโดยขยายออกจากบ้านโคกพระ เดิมชาวบ้านเรียกกันว่าบ้านน้อยต่อมาในช่วงทศวรรษที่2530 คนในบ้านน้อยมีการประกอบอาชีพเสริมคือการผลิตขนมจีน(ข้าวปุ้น) ต่อมาผู้คนจึงเรียกบ้านน้อยว่า “บ้านข้าวปุ้นหรือบ้านขนมจีน” จากการลงพื้นที่เก็บข้อมูลโดยสัมภาษณ์นายภพสินต์ พานชมภู อายุ61 ปี เจ้าของร้านขนมจีนนิตยา เล่าว่า ในช่วงปีพ.ศ.2530 บ้านน้อยมีการทำขนมจีนกันแทบทั้งหมู่บ้าน โดยการผลิตส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบดั้งเดิมคือการใช้แรงงานคน ผลิตแต่ละวันได้ไม่มาก มีการนำขนมจีนไปเร่ขายตามตลาดต่างๆและชุมชนระแวกใกล้ๆรวมทั้งไปขายตามตลาดของอำเภอต่างๆในมหาสารคามเช่น อำเภอเชียงยืน อำเภอโกสุมพิสัย มีการเร่ขายแบบใส่มอเตอร์ไซค์พ่วง การผลิตในลักษณะดั้งเดิมใช้เวลาค่อนข้างนานและผลิตได้น้อย จากนั้นเริ่มมีการนำเครื่องจักรมาใช้ทดแทน เช่น เครื่องบีบเส้น เครื่องปั่นแป้ง ในช่วงทศวรรษที่2550 ส่งผลให้ผลผลิตมีจำนวนมากขึ้นและเพียงพอต่อความต้องการของตลาด ปัจจุบันบ้านขนมจีนมีร้านทำขนมจีนเหลือแค่ 3 ร้าน การขายตลอดวันจะขายได้ประมาณ200 กิโลกรัม ช่วงที่ขายดีที่สุดคือช่วงงานบุญประเพณีต่างๆ เช่น ปีใหม่ สรงกรานต์ บุญพะเหวด งานบวช งานบุญต่างๆ ปัญหาปัจจุบันของร้านผลิตขนมจีนคือสินค้าล้นตลาดกล่าวคือเมื่อมีการนำเอาเครื่องจักรเข้ามาสามารถทำให้ผลผลิตมีจำนวนมากขึ้นทำให้ในตลาดมีขนมจีนหลายเจ้าและมีจำนวนมากจนล้นตลาด อีกทั้งเครื่องจักรเหล่านี้มาพร้อมกับการผูกขาดแป้งขนมจีนของนายทุนที่ขายเครื่องจักร อีกทั้งวิกฤตเศรษฐกิจในปัจจุบันส่งผลให้ต้นทุนในการผลิตสูงขึ้นแต่ราคาของสินค้าไม่สามารถปรับขึ้นได้ดังนั้นร้านขนมจีนบ้านขนมจีนจึงมีความเสี่ยงในการปิดกิจการในอนาคต(สัมภาษณ์นายภพสินต์ พานชมภู อายุ61 ปี เจ้าของร้านขนมจีนนิตยา)
จับต้องได้ : Tangible.
ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล : KP : Knowledge and Practices concerning nature and the อาหารและโภชนาการ
.
เลขที่ : บ้านขนมจีน ต. โคกพระ อ. กันทรวิชัย จ. มหาสารคาม 44150
นายภพสินต์ พานชมภู
-
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม :
Chatbot