ศิลาจารึกหลักนี้ ไม่มีสำเนาจารึกและภาพถ่าย มีเพียงแผ่นจำลองรูปอักษรซึ่งเป็นการจำลองที่คลาดเคลื่อนอยู่บ้าง บัญชีทะเบียนประวัติบอกว่า เจ้าหน้าที่อำเภอสูงเนินได้ส่งแผ่นจำลองรูปอักษรจารึกให้กระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน ร.ศ. 131 (ตรงกับ พ.ศ. 2455) แต่ไม่ปรากฏหลักฐานว่ากรมศิลปากรได้รับแผ่นจำลองรูปอักษรจารึกนี้เมื่อใด เบื้องหลังแผ่นจำลองรูปอักษรมีคำอธิบายประกอบเป็นสองข้อดังนี้ “1. ก้อนศิลาก้อนนี้ มีอยู่ที่วัดกู่บ้านหนองบัว ตำบลในเมือง อำเภอเมืองๆ ไชยภูมิ กว้าง 8 นิ้ว ยาว 3 ศอก เป็นรอยชำรุดหักไปเสียครึ่งหนึ่ง ครึ่งที่หายไม่ทราบจะตกไปอยู่ที่ใด หาไม่พบ 2. มีบัวอักษรจะเป็นอักษรภาษาใดอ่านไม่ออก แต่แผ่นศิลาที่จารึกตัวอักษรนั้นแตกหลุดไปเป็นกาบ หายไปประมาณครึ่ง ส่วนที่ได้จำลองมานี้ ตัวอักษรใหญ่เล็กประมาณเท่าที่จำลองมานี้” ข้อความที่ปรากฏในชิ้นส่วนของจารึกนี้ เป็นการยอพระเกียรติพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ว่า พระองค์ได้ชนะในการทำสงคราม ได้ขยายอาณาจักรออกไปกว้างขวางจนเป็นเกียรติประวัติของพระองค์ อีกทั้งทรงมีพระเมตตา โอบอ้อมอารีบริจาคทาน เป็นที่รักใคร่ของประชาชนทั่วไป พระองค์มีรูปกายที่งดงามกว่ากามเทพ ได้บริหารประเทศให้เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างยิ่ง
จับต้องได้ : Tangible.
โบราณวัตถุ : AA : Archeological Artefact .
เลขที่ : บ้านหนองบัว ต. ในเมือง อ. เมืองชัยภูมิ จ. ชัยภูมิ 36000
นราศักดิ์ ภูผายาง : มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ :