ข้าวเขิบ เป็นผลิตภัณฑ์แปรรูปจากข้าวเหนียว เป็นภูมิปัญญาที่คิดประดิษฐ์ขึ้นเพื่อทำเป็น ขนมทานเล่นโบราณของคนไทย ในแต่ละพื้นที่มีชื่อเรียกข้าวเกรียบว่าวแตกต่างกัน เช่น ภาคอีสาน เรียก ข้าวโป่ง ภาคเหนือ เรียก ข้าวควบ หรือข้าวพอง ภาคกลาง เรียก ข้าวเกรียบว่าว ภาคใต้และจังหวัดนครศรีธรรมราช เรียก เกรียบ หรือเกรียบเหนียว คนรุ่นใหม่จะเรียก “ข้าวเกรียบว่าว” ตามภาษากลาง แต่ข้าวเขิบบ้านเมืองเตามีลักษณะที่แตกต่างจากพื้นที่อื่นเนื่องจากไม่ได้พองใหญ่ขึ้นขนาดถึงเป็นว่าว แต่มีความดั้งเดิมเป็นเอกลักษณ์ของชุมชนซึ่งเนื้อจะไม่ละเอียดมาก และเวลาย่างจะไม่พองใหญ่ อีกทั้งยังใช้วัตถุดิบสำคัญที่ขาดไม่ได้และหาได้ในชุมชนคือ เครือตดหมา ซึ่งเป็นวัตถุดิบที่ขาดไม่ได้เนื่องจากต้องใส่เวลาที่กวนข้าวเขียวหรือตำข้าวเหนียวเพื่อไม่ให้ติดครกและแป้งนิ่ม ปัจจุบันชุมชนทำขายได้ตลอดฤดูกาลเนื่องจากมีมหาวิทยาลัยมาช่วยพัฒนาโรงตากข้าวเขิบให้ โดยมากจะเป็นคนในชุมชนซื้อรับประทาน เพราะในอดีตจะได้กินข้าวเขิบก็ต้องรอช่วงบุญผะเหวดเท่านั้น แต่ปัจจุบันมีการพัฒนาและรวมกลุ่มกันทำข้าวเขิบได้ตลอดฤดูกาล
จับต้องได้ : Tangible.
ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล : KP : Knowledge and Practices concerning nature and the อาหารและโภชนาการ
.
เลขที่ : บ้านเมืองเตา ต. เมืองเตา อ. พยัคฆภูมิพิสัย จ. มหาสารคาม 44110
นางสมพลอย เหล่าชัย
48 หมู่ 14 ตำบลเมืองเตา อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม
มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : 2567 Festival