เป็นบ้านเก่าที่สร้างตั้งแต่ปี พ.ศ. 2470 มีลักษณะทางสถาปัตกรรมตามแบบภูมิปัญญาไทยภาคอีสานที่ยกพื้นบ้านใต้ถุนสูง ปล่อยโล่งไว้สำหรับเป็นพื้นที่จัดเก็บอุปกรณ์ทางการเกษตรและประกอบอาชีพหัตถกรรม เช่น การทอผ้า ทอเสื่อ จักรสานเป็นต้น และเพื่อหลีกเลี่ยงน้ำท่วมในฤดูน้ำหลาก ป้องกันอันตรายจากสัตว์ร้าย หลังคาทรงปั้นหยามุงด้วยสังกะสี เป็นรูปแบบนิยมในสมัยรัชกาลที่ 6 ภายในบ้านค่อนข้างทึบมีบานหน้าต่างไม่มาก เพื่อช่วยป้องกันลมแรงและอากาศหนาวเย็นในฤดูหนาว สร้างด้วยไม้เนื้อแข็ง ฝาแอ้มไม้ตะเคียนพื้นไม้แดง ไม่ทาสีผนังแต่จะลงน้ำมันเคลือบเงาไว้ บ้านของขุนภูรีประศาสน์ (นายกาดำ ผกานนท์) นามสกุลพระราชทานจากล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 6 ปัจจุบันเป็นของคุณศิลษา สุขบุญส่ง (ลูกสาวคุณยายประกอบ และเป็นหลานสาวขุนภูรีประศาสน์) ร่วมกับเทศบาลตำบลเขมราฐ บูรณะจัดทำเป็นบ้านเรียนรู้ชุมชน และส่งเสริมการท่องเที่ยว “ถนนคนเดินเมืองเขมราษฎร์ธานี” พ.ศ. 2540 เนื่องจากตัวบ้านเกิดทรุดและเอียง ครูปริญญา ผกานนท์ (หลานชาย) ได้ซ่อมแซมต่อเสาต่อม่อ ยกสูงขึ้นทุกต้นให้แข็งแรง หลังคามุงด้วยสังกะสีเดิม บ้านโบราณหลังนี้อยู่ในความครอบครองของทายาทรุ่นที่ 3
จับต้องได้ : Tangible.
สถาปัตยกรรม : AR : ARchitecture ร้านค้าและเคหสถาน
.
เลขที่ : 7 ต. เขมราฐ อ. เขมราฐ จ. อุบลราชธานี 34170
ดร. วศิน โกมุท : มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี :