บริเวณพื้นที่บ้านเมืองเตาก่อนเซียงสี(หรือเจ้าพ่อศรีนครเตา)เดินทางเข้ามาอยู่เดิมชื่อบ้านกุดหวานเป็นภาษาเขมร กุดแปลว่า หนองน้ำ และหวายแปลว่ามะม่วง และเชื่อกันว่าเป็นพื้นที่ที่เขมรอยู่มาก่อน ต่อมาเซียงสีเดินทางมาเมื่อเข้ามาตั้งบ้านเมืองจึงทำการขุดสระรอบหมู่บ้านเพื่อป้องกันข้าศึก จึงเป็นที่มาของหนองน้ำต่างๆรอบหมู่บ้าน สระเหล่านี้ในอดีตชาวบ้านและสัตว์เลี้ยงต่างๆได้ใช้ประโยชน์ร่วมกัน โดยเป็นแหล่งอาหารสำคัญของหมู่บ้าน ชาวบ้านได้อาศัยจับสัตว์น้ำต่างๆเช่น ปลา ปู กุ้ง หอย กบ แมลงต่างๆ รวมทั้งพืชผักต่างที่ขึ้นอยู่ริมสระเช่น ผักบุ่ง สายบัว นอกจากนี้ยังใช้เป็นที่บริโภคของสัตว์เลี้ยงต่างๆ หนองส้างจั้น เป็นพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มครองจากรมศิลปากร ตามพระราชบัญญัติโบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ และพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พ.ศ.2508 เป็นพื้นที่อนุรักษ์ห้ามซ่อมแซมปรับปรุง เนื่องจากเป็นพื้นที่โบราณ ตั้งอยู่ติดกับศาลเจ้าพ่อศรีนครเตา ปัจจุบันเป็นสถานที่ใช้อุปโภคของชุมชน และชุมชนมีแนวคิดที่จะดำเนินการเปลี่ยนเป็นสถานที่สำหรับปล่อยปลาและเลี้ยงปลาไว้ขายสร้างรายได้ให้กับชุมชน
จับต้องได้ : Tangible.
พื้นที่วัฒนธรรม : CS : Cultural Space พื้นที่วัฒนธรรมที่เป็นพื้นที่ธรรมชาติ
.
เลขที่ : บ้านเมืองเตา ต. เมืองเตา อ. พยัคฆภูมิพิสัย จ. มหาสารคาม 44110
ผู้ใหญ่บ้านบ้านเมืองเตา
บ้านเมืองเตา ตำบลเมืองเตา อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม
มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : 2567 Festival