พระวิหารฉางเกลือเป็นสถานที่เก่าแก่ที่สุดของวัด ตั้งอยู่ด้านหน้าพระอุโบสถหันหน้าสู่คลองบางกอกใหญ่ มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา ต่อมาในแผ่นดินพระเจ้ากรุงธนบุรีได้ถูกรวมเข้าเป็นพระราชฐานพระราชวังธนบุรี ซึ่งสันนิษฐานว่าพระวิหารอยู่ใกล้กับสถานที่เก็บเกลือ เนื่องจากในสมัยนั้นเกลือมีความสำคัญในการถนอมอาหาร จึงมีคำกล่าวว่า “หากจะโจมตีบ้านเมืองต้องทำลายฉางเกลือ คลังเสบียง และคลังแสงให้ได้” ดังนั้น วิหารนี้ถึงถูกเรียกว่า “พระวิหารฉางเกลือ” จนถึงปัจจุบัน พระวิหารหลังนี้มีลักษณะแบบไทยผสมจีน กว้าง 8.75 เมตร ยาว 19.75 เมตร หลังคามุขลด 2 ชั้น มุงกระเบื้องเคลือบดินเผา มีช่อฟ้าใบระกาปูนปั้น ผนังก่ออิฐปูนกั้นเป็น 2 ตอน ตอนหน้าโอ่โถงกว้างขวาง ตรงกลางมีฐานชุกชีก่อด้วยอิฐฉาบปูน เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปทรงเครื่องสมัยต่างๆ ตอนหลังประดิษฐานพระพุทธรูปขนาดใหญ่ปางสมาธิ นามว่า “พระปรเมศ”
จับต้องได้ : Tangible.
สถาปัตยกรรม : AR : ARchitecture ศาสนสถาน
.
เลขที่ : วัดโมลีโลกยารามราชวรวิหาร ต. วัดอรุณ อ. เขตบางกอกใหญ่ จ. กรุงเทพมหานคร 10600
สมชาย อินทรมหันต์
มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี ชุมชนวัดโมลีโลกยาราม
มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี : มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี : 2567 Festival